ګل ځوانی را څخه ولاړل

ګل ځوانی را څخه ولاړل

لو هستی را څخه ولاړل

بس خبری دی را پاته

ټول ژوندی راڅخه ولاړل

د تراب سترګی مړی سوی

په موږ ډکی هدیری سوی

لالهانده سرګردانه

اخ! خانی راڅخه ولاړل

ما بری ته لږ څه راکړه

دا ژوندون زما خندا کړه

چی غمو یمه خوړلی

ټول سپرلې راڅخه ولاړل

۲۴ـ مارچ ـ ۲۰۱۸

پنجاب، هند

حریت

نور د مخ ئې چي څرګند سو، سحرګه سوه
غوټۍ پرانیستله غېږه ، ګلدسته سوه

مخ د ځمکي له خوښۍ په تبسم سو 
هره ونه ټوکېدله ، زرغونه سوه

هر ګیاه ئې مستغني کړ په خپل حسن
حدیقه کي د ایاز چي زمزمه سوه

په تراب کي ئې تحریک چي دا جنون کړ
د حسرت مراندي ئې پرې کړې، تکه شنه سوه

ګزند نه دی د بلبلو و بلغاک ته
دا روستا د سعادت یا پرشته سوه

په الحان باندي اقبال ئې هر موجود کړئ
دی حریت غوندي کیهان ئې پنجره سوه

بشارت ته ئې له اوښکو ډکي سترګي
انتظار د زړه کوڅه هره شیبه سوه

د ګل مخ ته په کتلو څرګندیږي
په سرو شونډو خندېدل ئې ننداره سوه

توامان ئې بیا د میني ادیبان کړل
صومعه ئې پرانیستل دا یې پلمه سوه

اعجاز نه دی سحر نه دی دا مقام دئ
دا د زړه هره خبره دردانه سوه

سزاوار چي مبارز یې زه بری کړم
ارمغان کي د ارم چي زما شپه سوه